- istiqamətləndirmək
- f.1. İstiqamət vermək, yönəltmək. Müəllim şagirdin diqqətini əsas məsələyə istiqamətləndirməlidir.2. Yoluna qoymaq, qaydaya salmaq, təşkil etmək. İşi düzgün istiqamətləndirməli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
istiqamətləndirmə — «İstiqamətləndirmək» dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istiqamət — is. <ər.> 1. Bir şeyin hərəkət xətti, hərəkətin yönəldiyi cəhət, səmt, tərəf. İnsanlar təbiəti istədikləri istiqamətdə dəyişdiriblər. Adamlar müxtəlif istiqamətlərə yollandılar. – Nəhayət, qadın birdən birə istiqamətini dəyişib, üzüaşağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səmtləndirmək — f. Bir şeyi müəyyən səmtə yönəltmək, istiqamətləndirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qulax — I (Ağcabədi, Goranboy, Qazax) istiqamət. – Get suyun qulağın dəyiş (Ağcabədi) ◊ Qulax qırmax (Göyçay, Mingəçevir, Tovuz) – istiqamətləndirmək. – Məhəmməd, su gəldi, ləx’lərin üsdünə qulax qır (Tovuz). Qulağ eləməx’ (Mingəçevir) –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yönəltmək — f. İstiqamət vermək, istiqamətləndirmək, istiqamət göstərmək. Suyu arxa yönəltdik; Bağa, bostana getdik; Evin var olsun, qardaş; Axır xoş günə yetdik. (Bayatı). Balaca Sabir hiss edirdi ki, daha atası onu məktəbə tərəf yönəltmək istəmir. S. R..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sürmək — 1. f. 1. Qabağına qatıb irəli hərəkət etdirmək, aparmaq, istiqamətləndirmək. Qoyunları sürmək. Naxırı çölə sürmək. – Divar dibində, kölgədə xoruz, toyuqlar uyqular; Naxırçılar qaramalı sürüb sərin suya salar. A. S.. // Arabaya və s. yə qoşulmuş… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
idarə — is. <ər.> 1. Hər hansı bir iş (dövləti, elmi, ictimai, ticarət, təsərrüfat və s.) sahəsinə baxan, müəyyən ştatı, müdiriyyəti olan təşkilat. Dövlət idarələri. Elmi tədqiqat idarəsi. Mərkəzi statistika idarəsi. İctimai idarələr. Sığorta… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərəkət — is. <ər.> 1. Bir şeyin və ya onun hissələrinin sabit bir nöqtəyə görə öz yerini və ya vəziyyətini dəyişməsi; hərəkətsizliyin, sükunətin ziddi olan vəziyyət. Ritmik hərəkət. Dairəvi hərəkət. – Cismin hərəkəti onun hissələrinin hərəkətilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti